19.12.2018
USTAWA z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane1)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa – Prawo budowlane, zwana dalej „ustawą”, normuje działalność obejmującą sprawy projektowania, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych oraz określa zasady działania organów administracji publicznej w tych dziedzinach.
Art. 2. 1. Ustawy nie stosuje się do wyrobisk górniczych.
2. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów odrębnych, a w szczególności:
1) prawa geologicznego i górniczego – w odniesieniu do obiektów budowlanych zakładów górniczych;
2) prawa wodnego – w odniesieniu do urządzeń wodnych;
3)
o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami – w odniesieniu do obiektów i
obszarów wpisanych do rejestru zabytków oraz obiektów i obszarów
objętych ochroną konserwatorską na podstawie miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego.
Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź
obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość
użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem
wyrobów budowlanych;
1) Niniejsza ustawa wdraża postanowienia następujących dyrektyw Unii Europejskiej:
1)
dyrektywy Rady 92/57/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r. w sprawie wdrożenia
minimalnych wymagań bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na tymczasowych lub
ruchomych budowach (ósma szczegółowa dyrektywa w rozumieniu art. 16
ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz. Urz. WE L 245 z 26.08.1992, str. 6;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 2, str. 71);
2)
częściowo dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE z dnia 19
maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (Dz. Urz.
UE L 153 z 18.06.2010, str. 13);
3) częściowo dyrektywy Parlamentu
Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie
promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającej i w
następstwie uchylającej dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz. Urz.
UE L 140 z 05.06.2009, str. 16, z późn. zm.).